Post modern darbe…
Evet, aslında modern bir darbe… İnsanların üzerine ateş açmadılar. İnsanları öldürmeye teşebbüs etmediler; 28 Şubat bu nedenle post modern darbe ismini aldı belki de.
Aslında o dönemdeki iktidarı bahane ettiler.
Aslında korktular.
Yok, irtica hortladı!.. Yok, şeriat gelecek söylemleriyle insanlara suni korku politikası uyguladılar. O dönemlerde İmam Hatip Lisesi’nden yeni mezun olmuş biri olarak; o günleri çok iyi hatırlıyorum.
Önce bazı illerde tanklar yürütüldü. Neyin ne olduğunu anlamamıştım. Taki fişlenene kadar. Babamın işyerinde masa üstündeki Kelime-i Tevhit yazılı kartı suç diye emniyet güçlerinin kaldırması hiç aklımdan çıkmıyor.
Üniversite sınavlarında puanlar düşürüldü, sırf İmam Hatipliler okumasınlar diye. Sakallı, başörtülü insanlar üniversitelere alınmadı.
“İmam Hatipli isen, git ilahiyat oku doktor olmak mühendis olmak senin neyine!” dendi.
Eşin başörtülü dediler, subayları ihraç ettiler. (O dönemdeki adıyla Gülen cemaati yani Fetöcüler hariç) Okulunu birincilikle bitirmiş hemşire öğrenciyi törene almadıkları halen gözümün önünde; suçu ise başörtülü olmak.
Başörtü düşmanlığı bununla da kalmadı, ikna odaları kurdular. Ve vicdan düşmanları istedikleri gibi at koşturuyordu. Daha sonra sen İmam Hatip mezunusun “asker ve polis olamazsın” dediler. “Demokrasiye balans ayarı yaptık” diyordular ama yaptıkları insanların özgürlüğünü kısıtlamaktan başka bir şey değildi. Yani sizin “bu ülkede yaşamaya hakkınız yok” dediler.
Devlete düşman ettirmek istediler. Ama bilemediler ki Türkiye’den başka Türkiye yok. Devlette bizim vatan da bizim dedik. Yılmadık yıkılmadık sabrettik. Çünkü bizlere İmam Hatip liselerinde Peygamberimiz Hz Muhammed’in mücadelesi sabrı duaları öğretilmişti.
Ve sonuç: Ülke milyarlarca dolarlık zarara uğratıldı. Vurgun vuranındır dediler, modern adamlar.
21 yıl önce o zorluklar altında ağır yükü yüklenmiş en çok cefasını çeken adam gibi adam dönemin Başbakanı Prof. Dr. Sayın Necmettin Erbakan hocamızı rahmetle anıyorum.