Avrupa, tarih boyunca İslam Âlemi’nin samimi iki mensubuna düşmanlığını daima taze tutmuştur. Genel itibariyle düşmanlık İslam’a olsa da Müslümanlar içinde kendileriyle işbirliği yapmamış, Batı’nın Ortadoğu projelerine ortak olmamış Türkler ve Kürtlerdir.
Hatta Avrupa’nın Ortadoğu projelerinin hayat geçirilmesine Türk- Kürt birlikte mani olmuşlardır. Avrupa için Hunlarla başlayan, Selçuklu ve Osmanlıyla devam eden kuşatma hareketi Türklerin sicilinin bozuk olmasına ve Batı’nın düşmanlığının kazanmasına yeterlidir. Papa’nın Atilla’nın ayaklarına kapanıp yalvarması Batı için yenilir yutulur bir lokma değildir.
Kürtlere Avrupa’nın düşmanlığının sebepleri üzerinde biraz kafa yoracak olursak karşımıza üç kırılma noktası çıkar. Bunları şöyle sıralayabiliriz.
Anadolu’nun kapılarını bizlere açan Malazgirt Savaşı’nda Türk ordusu, Bizans ordusunun yanında devede kulak hükmündedir. Kürtlerin de öyle fazla denecek bir gücü yoktur. Savaşta Kürtler Türklerden yana tavır koyarlar. Batı savaşı kaybeder. Böylece Anadolu’nun Türk yurdu olmasının kapısı açılmış olur.
Batı, İslam dünyasına Haçlı seferleri düzenler, hatta Kudüs işgal edilir ve binlerce Müslüman katledilir. Fanatik bir Hıristiyan olan Kazancakis, "Allah’ın Garibi" romanında bu vahşeti istemeden kabullenmek zorunda kalır. Gel gör ki bu sefer de yine Türk ve Kürt el ele verir, Kudüs’teki yarım asrı geçen Haçlı saltanatına son verirler. Şehir yeniden Müslümanların eline geçer. Ortadoğu en uzun huzurlu yıllarını yaşar.
Talih İslam ve Türklerin aleyhine işler, İslam âleminin temsilcisi Osmanlı son nefesini vermek üzeredir. Bu defa Türkleri tamamen Anadolu’dan atmak için planlar yapılmaktadır. Akabinde bölünen İslam coğrafyası sömürgeleştirilecektir.
Osmanlı iki milyonu zor bulan ordusuyla yedi cephede ölüm kalım savaşı vermektedir. Yalnızca doğu cephesinde mücadele ettiği Rusya’nın yirmi milyon askerinin olması durumun vahametini anlatmaya yeter. Doğu sınırımızdan yüklenen Rus birliklerinin içinde Kazak süvarileri söz konusuyken; Türklerin Kürtlerden oluşan Hamidiye alayları burada mücadelede başrol oynamaktadır.
Derken Rusların ve Avrupa’nın devlet kurdurma vaadine balıklama atlayan ve katliamlara girişen Ermeniler Doğu Anadolu’dan tehcir edilir. Tehcirin kararını Türkler alsa da Suriye’ye intikali Kürt birlikleri gerçekleştirir.
Batı’nın önceki reflekslerinden Türkler asla ve asla affetmeyeceği biraz tarih ilminden haberdar olan herkesin malumudur. Bunu şuan yaşadığımız olaylar da doğruluyor. Müttefikim dediği Türkiye’yi elli yıl kapısında bekletiyor. Terör örgütlerinin yaşam alanlarını ülkesine kaydırıyor. Karabağ’da Ermeni işgaline gıkını çıkarmıyor. Türkiye aleyhine olacak hangi gayri meşru faaliyet varsa basınıyla algı yönetimi, parasıyla da finanse ediyor.
Batı Türkleri asla affetmez. Atilla’dan bu yana Türklerin sicili bozuk.
Geriye Kürtler kalıyor. Peki, Batı Kürtleri affeder mi? Avrupa her ne kadar ey Kürtler tarafımdan affınız Türklere başkaldırınıza bağlıdır. Türklere başkaldırınız kadar destek alır ve toprağa kavuşursunuz dese de, sonuçta kurulacak olan bir Ermeni devleti olacaktır. Bunu bilen Kürt kardeşlerimiz büyük çoğunluğuyla bu oyuna gelmemektedir. Önceki yazılarımızda Fenomen olan Delmare :” Kürt ve Türklerin kanı akacak ama Ermeniler Doğu’da sevinecek. Doğudan Kürtler Ermenileri sürdü” demişti.
Demek ki Alpaslan, Kılıç Aslan ve Abdülhamit Han ile birlikte olan ve tarihin dönüm noktalarında Türklerden yana tavır koyan Kürtleri de Batı asla affetmeyecektir. Delmare öyle demişti. “Kürtler sizden yana tavır koymasaydı, bugün her şey daha farklı olacaktı. Bu yüzden onlar sizden daha suçlu bizim karşımızda”
Hatta Avrupa’nın Ortadoğu projelerinin hayat geçirilmesine Türk- Kürt birlikte mani olmuşlardır. Avrupa için Hunlarla başlayan, Selçuklu ve Osmanlıyla devam eden kuşatma hareketi Türklerin sicilinin bozuk olmasına ve Batı’nın düşmanlığının kazanmasına yeterlidir. Papa’nın Atilla’nın ayaklarına kapanıp yalvarması Batı için yenilir yutulur bir lokma değildir.
Kürtlere Avrupa’nın düşmanlığının sebepleri üzerinde biraz kafa yoracak olursak karşımıza üç kırılma noktası çıkar. Bunları şöyle sıralayabiliriz.
Anadolu’nun kapılarını bizlere açan Malazgirt Savaşı’nda Türk ordusu, Bizans ordusunun yanında devede kulak hükmündedir. Kürtlerin de öyle fazla denecek bir gücü yoktur. Savaşta Kürtler Türklerden yana tavır koyarlar. Batı savaşı kaybeder. Böylece Anadolu’nun Türk yurdu olmasının kapısı açılmış olur.
Batı, İslam dünyasına Haçlı seferleri düzenler, hatta Kudüs işgal edilir ve binlerce Müslüman katledilir. Fanatik bir Hıristiyan olan Kazancakis, "Allah’ın Garibi" romanında bu vahşeti istemeden kabullenmek zorunda kalır. Gel gör ki bu sefer de yine Türk ve Kürt el ele verir, Kudüs’teki yarım asrı geçen Haçlı saltanatına son verirler. Şehir yeniden Müslümanların eline geçer. Ortadoğu en uzun huzurlu yıllarını yaşar.
Talih İslam ve Türklerin aleyhine işler, İslam âleminin temsilcisi Osmanlı son nefesini vermek üzeredir. Bu defa Türkleri tamamen Anadolu’dan atmak için planlar yapılmaktadır. Akabinde bölünen İslam coğrafyası sömürgeleştirilecektir.
Osmanlı iki milyonu zor bulan ordusuyla yedi cephede ölüm kalım savaşı vermektedir. Yalnızca doğu cephesinde mücadele ettiği Rusya’nın yirmi milyon askerinin olması durumun vahametini anlatmaya yeter. Doğu sınırımızdan yüklenen Rus birliklerinin içinde Kazak süvarileri söz konusuyken; Türklerin Kürtlerden oluşan Hamidiye alayları burada mücadelede başrol oynamaktadır.
Derken Rusların ve Avrupa’nın devlet kurdurma vaadine balıklama atlayan ve katliamlara girişen Ermeniler Doğu Anadolu’dan tehcir edilir. Tehcirin kararını Türkler alsa da Suriye’ye intikali Kürt birlikleri gerçekleştirir.
Batı’nın önceki reflekslerinden Türkler asla ve asla affetmeyeceği biraz tarih ilminden haberdar olan herkesin malumudur. Bunu şuan yaşadığımız olaylar da doğruluyor. Müttefikim dediği Türkiye’yi elli yıl kapısında bekletiyor. Terör örgütlerinin yaşam alanlarını ülkesine kaydırıyor. Karabağ’da Ermeni işgaline gıkını çıkarmıyor. Türkiye aleyhine olacak hangi gayri meşru faaliyet varsa basınıyla algı yönetimi, parasıyla da finanse ediyor.
Batı Türkleri asla affetmez. Atilla’dan bu yana Türklerin sicili bozuk.
Geriye Kürtler kalıyor. Peki, Batı Kürtleri affeder mi? Avrupa her ne kadar ey Kürtler tarafımdan affınız Türklere başkaldırınıza bağlıdır. Türklere başkaldırınız kadar destek alır ve toprağa kavuşursunuz dese de, sonuçta kurulacak olan bir Ermeni devleti olacaktır. Bunu bilen Kürt kardeşlerimiz büyük çoğunluğuyla bu oyuna gelmemektedir. Önceki yazılarımızda Fenomen olan Delmare :” Kürt ve Türklerin kanı akacak ama Ermeniler Doğu’da sevinecek. Doğudan Kürtler Ermenileri sürdü” demişti.
Demek ki Alpaslan, Kılıç Aslan ve Abdülhamit Han ile birlikte olan ve tarihin dönüm noktalarında Türklerden yana tavır koyan Kürtleri de Batı asla affetmeyecektir. Delmare öyle demişti. “Kürtler sizden yana tavır koymasaydı, bugün her şey daha farklı olacaktı. Bu yüzden onlar sizden daha suçlu bizim karşımızda”
