Allah Resulü (SAV) buyuruyor:
“Ticaret yapın, çünkü rızkın onda dokuzu oradadır”
Mevla, herkese ayrı bir rızık kapısı açmıştır; kimi memurdur, kimi işçidir, kimi esnaftır, kimi tüccardır, vesaire, vesaire.
Önemli olan rızkı helal kapıdan ve helal yollardan kazanmaktır ki; bu anlayışın karşılığı da zaten “bereket” demektir.
Erzurum’da “ticaret” yapmaya gelince:
Lafı eğip bükmeye gerek yok!..
Erzurum’da ticaret çok zor bir zanaat, esnaf olmak da öyle… Bunun somut ve soyut sebeplerini sıralamaya kalksam, emin olun sayfalara bile sığdıramam. Ama şimdilik somut birkaç sebebi ve ardından çözüm önerilerini sıralamak arzusundayım.
Ticaret iyidir, güzeldir, hoştur ama takdir edilmelidir ki; bir o kadar önemli olan faktör ticareti teşvik etmektir; destek olmaktır; tacirin ve esnafın elinden tutmaktır. Kaldı ki, Erzurum’da işte tam da buna ihtiyaç vardır.
Devlet yatırımcılara destek olma amaçlı çeşitli teşvikleri oluyor ki, bu fevkalade yerinde bir uygulamadır. Ancak bu teşvikler ve desteklemeler yapılırken, mevcudu koruma, kollama ve gelişip büyümelerini sağlama beklentisini nedense görmezden geliniyor.
***
Bilenler vardır;
Lalapaşa Camii’nin girişte sağ tarafta bir kitabe vardır ve o kitabede bir buyruktan bahsedilir. Özetle denilir ki: “Erzurum kış memleketidir, burada geçim zordur. Bu sebeple yöre ahalisinden vergi alınmasın!”
Bir nevi fermandır yani.
Ben “Erzurum’da esnaf ve tacirin yanında olmak adına neler yapılabilir?” sorusuna bugün sadece bir tek cevap vermek istiyorum.
O da, vergi muafiyeti ya da indirimidir.
Siyasetçilerimize özellikle sesleniyorum:
Erzurum’da ve bölgenin diğer birçok ilinde yıllarca çeşitli teşvikler ve destekleme politikalarını uyguladınız, halen de uyguluyorsunuz. Hepsi başımız gözümüz üstüne; ama ne olur sanki bir de şu vergi hususunu ele alsanız!..
Erzurum’dan ve bölgenin diğer illerinden öyle aman aman bir vergi toplanıyor olsa, anlarız ve deriz ki; “Evet, bu ülke için büyük bir ekonomik kayıptır!” diye…
Ama öyle bir durum da yok!
Uzun sözün kısası:
Bugün ülke toplamı içerisinde çok cüz’i miktarlara karşılık gelen vergiden vazgeçmekle ülke kaybetmez, tam tersine kazanır. Çünkü esnaf kazanırsa insan kazanır, tüccar kazanırsa insan kazanır; sonra üç kişi çalıştıran beş kişi çalıştırır, beş kişi çalıştıran on kişi çalıştırır.
Allah zeval vermesin; bugün işsiz oldukları için binlerce insana maddi ve manevi yardım elini uzatıyor devlet, yani harcamalar yapıyor.
İşte bu yüzden diyorum ki:
İşi olmayanlar için harcama yapmak yerine, esnafın ve tüccarın, kısacası ticaretin destekçisi olun ki; harcama yaptığınız o insanlar işe kavuşsun ve kendi paralarını artık kendileri kazanmaya başlasın!
Böyle hem işsizlik, hem de devletin yükü azalsın…
Devlette vergi almadığı için bütçesinde oluşan cüz’i miktarlardaki açığı, işsizler işe kavuştuğu için artık hiçbir harcama yapmak durumunda kalmayarak kapatsın.
Hem de fazlasıyla…
“Ticaret yapın, çünkü rızkın onda dokuzu oradadır”
Mevla, herkese ayrı bir rızık kapısı açmıştır; kimi memurdur, kimi işçidir, kimi esnaftır, kimi tüccardır, vesaire, vesaire.
Önemli olan rızkı helal kapıdan ve helal yollardan kazanmaktır ki; bu anlayışın karşılığı da zaten “bereket” demektir.
Erzurum’da “ticaret” yapmaya gelince:
Lafı eğip bükmeye gerek yok!..
Erzurum’da ticaret çok zor bir zanaat, esnaf olmak da öyle… Bunun somut ve soyut sebeplerini sıralamaya kalksam, emin olun sayfalara bile sığdıramam. Ama şimdilik somut birkaç sebebi ve ardından çözüm önerilerini sıralamak arzusundayım.
Ticaret iyidir, güzeldir, hoştur ama takdir edilmelidir ki; bir o kadar önemli olan faktör ticareti teşvik etmektir; destek olmaktır; tacirin ve esnafın elinden tutmaktır. Kaldı ki, Erzurum’da işte tam da buna ihtiyaç vardır.
Devlet yatırımcılara destek olma amaçlı çeşitli teşvikleri oluyor ki, bu fevkalade yerinde bir uygulamadır. Ancak bu teşvikler ve desteklemeler yapılırken, mevcudu koruma, kollama ve gelişip büyümelerini sağlama beklentisini nedense görmezden geliniyor.
***
Bilenler vardır;
Lalapaşa Camii’nin girişte sağ tarafta bir kitabe vardır ve o kitabede bir buyruktan bahsedilir. Özetle denilir ki: “Erzurum kış memleketidir, burada geçim zordur. Bu sebeple yöre ahalisinden vergi alınmasın!”
Bir nevi fermandır yani.
Ben “Erzurum’da esnaf ve tacirin yanında olmak adına neler yapılabilir?” sorusuna bugün sadece bir tek cevap vermek istiyorum.
O da, vergi muafiyeti ya da indirimidir.
Siyasetçilerimize özellikle sesleniyorum:
Erzurum’da ve bölgenin diğer birçok ilinde yıllarca çeşitli teşvikler ve destekleme politikalarını uyguladınız, halen de uyguluyorsunuz. Hepsi başımız gözümüz üstüne; ama ne olur sanki bir de şu vergi hususunu ele alsanız!..
Erzurum’dan ve bölgenin diğer illerinden öyle aman aman bir vergi toplanıyor olsa, anlarız ve deriz ki; “Evet, bu ülke için büyük bir ekonomik kayıptır!” diye…
Ama öyle bir durum da yok!
Uzun sözün kısası:
Bugün ülke toplamı içerisinde çok cüz’i miktarlara karşılık gelen vergiden vazgeçmekle ülke kaybetmez, tam tersine kazanır. Çünkü esnaf kazanırsa insan kazanır, tüccar kazanırsa insan kazanır; sonra üç kişi çalıştıran beş kişi çalıştırır, beş kişi çalıştıran on kişi çalıştırır.
Allah zeval vermesin; bugün işsiz oldukları için binlerce insana maddi ve manevi yardım elini uzatıyor devlet, yani harcamalar yapıyor.
İşte bu yüzden diyorum ki:
İşi olmayanlar için harcama yapmak yerine, esnafın ve tüccarın, kısacası ticaretin destekçisi olun ki; harcama yaptığınız o insanlar işe kavuşsun ve kendi paralarını artık kendileri kazanmaya başlasın!
Böyle hem işsizlik, hem de devletin yükü azalsın…
Devlette vergi almadığı için bütçesinde oluşan cüz’i miktarlardaki açığı, işsizler işe kavuştuğu için artık hiçbir harcama yapmak durumunda kalmayarak kapatsın.
Hem de fazlasıyla…
Son Güncelleme: 26.01.2018 14:47
