Beşiktaş maçı için İstanbul’daydık…
Gittik ve Dadaş’ın coşkusuna ortak olduk; gönlümüz 3 puandan yana olsa da, 1 puana razı olmak zorunda kaldık, ne yapalım…
Olsun…
Canımız sağolsun…
Sonuçta Vodafone Arena’dan 1 puanla dönmek bile önemli ve bir o kadar da kıymetliydi bizim için…
Neyse…
Mavi beyazlı takımı ve teknik ekibi tebrik ederek, sadede gelelim isterseniz…
***
Vodafone Arena’dayız…
41 bin kişilik stadyumda Erzurumsporlu taraftarlara ayrılan koltuk sayısı ise, kural gereği 2 bin 50…
Yani toplam seyirci kapasitesinin yüzde 5’i…
Biz stadyuma girmeden önce mavi beyazlı taraftarlara ayrılan koltuklarının tamamının doldurulacağını düşünüyorduk… Çünkü 500 bine yakın Dadaş’ın mukim olduğu bir kentte, 2 bin 50 kişilik rakip takım tribününün doldurulamayacağını düşünmek, bildiğiniz saflık olacaktı…
Ne ki, olmadı…
Mavi beyazlı taraftarlar için ayrılan bölümde bin kişi ya vardı, ya yoktu… Gerçi koca stadyumu o taraftarların soluğu bile titretti ama karşılaştığımız manzara çok daha mükemmel olabilirdi pekâlâ…
Şunun da altını çizelim:
Hani “bin kişi ya vardı, ya yoktu” dediğimiz o taraftarlar var ya; onların büyük bir bölümü de, emin olunuz Erzurum’dan İstanbul’a akın akın gelen Dadaşlardan ibaretti…
Şimdi…
Erzurumspor’un Erzurum’da oynayacağı maçlar için dahi adeta seferberlik ilan edilen bir dönemde, İstanbul’daki hemşehri derneklerinin de bu sürece katkı koymuş olmalarını çok isterdik açıkçası…
Dedik ya…
Olmadı!..
Yani sosyal medya başta olmak üzere ele geçirdikleri her fırsatta, bulundukları ve ellerine mikrofon geçirdikleri her platformda Erzurum nutukları atan İstanbul’daki değerli yönetici hemşehrilerimiz, her nedense sırt dönmeyi tercih ettiler bu coşkuya…
***
Düşünebiliyor musunuz?
Sosyal medya hesaplarından Erzurum’un siyasetine, ticaretine, yönetimine, kültürüne ve sanatına dahi karışan, her türlü ahkâmı kesip, Dadaşlığa dair envai türden beylik laflar eden adamlar, iş eyleme gelince, sırra kadem basıp kayboldular birden…
Şaşırdık mı, şaşırmadık…
Üzüldük sadece…
Zira Erzurum üzerinden rol çalanların, Erzurumluluğu sömürenlerin ve Dadaşlığı zayi edenlerin sayısındaki artışa tanıklık ettik…
***
Unutmadan!..
İstanbul’da yaşayan ve o maça gelerek Erzurum’u temsil eden takımlarına sahip çıkanlara sözümüz yok; onların yeri elbette müstesnadır bizim için…
Bizim sözümüz…
Türkiye’nin dört bir yanına dağılmış olan ve kurdukları hemşehri dernekleriyle Erzurumculuk oynayanlaradır… Aslında kendilerine bile faydaları yokken, Erzurum’a “faydalı olmaya çalışıyormuş” gibi yapıp, Erzurum’dan asıl faydalanmaya çalışanlaradır…
Hülasa bizim sözümüz ortaya ve üzerine alana…
Dolayısıyla da, NAYLON DADAŞLARADIR VESSELAM!
Gittik ve Dadaş’ın coşkusuna ortak olduk; gönlümüz 3 puandan yana olsa da, 1 puana razı olmak zorunda kaldık, ne yapalım…
Olsun…
Canımız sağolsun…
Sonuçta Vodafone Arena’dan 1 puanla dönmek bile önemli ve bir o kadar da kıymetliydi bizim için…
Neyse…
Mavi beyazlı takımı ve teknik ekibi tebrik ederek, sadede gelelim isterseniz…
***
Vodafone Arena’dayız…
41 bin kişilik stadyumda Erzurumsporlu taraftarlara ayrılan koltuk sayısı ise, kural gereği 2 bin 50…
Yani toplam seyirci kapasitesinin yüzde 5’i…
Biz stadyuma girmeden önce mavi beyazlı taraftarlara ayrılan koltuklarının tamamının doldurulacağını düşünüyorduk… Çünkü 500 bine yakın Dadaş’ın mukim olduğu bir kentte, 2 bin 50 kişilik rakip takım tribününün doldurulamayacağını düşünmek, bildiğiniz saflık olacaktı…
Ne ki, olmadı…
Mavi beyazlı taraftarlar için ayrılan bölümde bin kişi ya vardı, ya yoktu… Gerçi koca stadyumu o taraftarların soluğu bile titretti ama karşılaştığımız manzara çok daha mükemmel olabilirdi pekâlâ…
Şunun da altını çizelim:
Hani “bin kişi ya vardı, ya yoktu” dediğimiz o taraftarlar var ya; onların büyük bir bölümü de, emin olunuz Erzurum’dan İstanbul’a akın akın gelen Dadaşlardan ibaretti…
Şimdi…
Erzurumspor’un Erzurum’da oynayacağı maçlar için dahi adeta seferberlik ilan edilen bir dönemde, İstanbul’daki hemşehri derneklerinin de bu sürece katkı koymuş olmalarını çok isterdik açıkçası…
Dedik ya…
Olmadı!..
Yani sosyal medya başta olmak üzere ele geçirdikleri her fırsatta, bulundukları ve ellerine mikrofon geçirdikleri her platformda Erzurum nutukları atan İstanbul’daki değerli yönetici hemşehrilerimiz, her nedense sırt dönmeyi tercih ettiler bu coşkuya…
***
Düşünebiliyor musunuz?
Sosyal medya hesaplarından Erzurum’un siyasetine, ticaretine, yönetimine, kültürüne ve sanatına dahi karışan, her türlü ahkâmı kesip, Dadaşlığa dair envai türden beylik laflar eden adamlar, iş eyleme gelince, sırra kadem basıp kayboldular birden…
Şaşırdık mı, şaşırmadık…
Üzüldük sadece…
Zira Erzurum üzerinden rol çalanların, Erzurumluluğu sömürenlerin ve Dadaşlığı zayi edenlerin sayısındaki artışa tanıklık ettik…
***
Unutmadan!..
İstanbul’da yaşayan ve o maça gelerek Erzurum’u temsil eden takımlarına sahip çıkanlara sözümüz yok; onların yeri elbette müstesnadır bizim için…
Bizim sözümüz…
Türkiye’nin dört bir yanına dağılmış olan ve kurdukları hemşehri dernekleriyle Erzurumculuk oynayanlaradır… Aslında kendilerine bile faydaları yokken, Erzurum’a “faydalı olmaya çalışıyormuş” gibi yapıp, Erzurum’dan asıl faydalanmaya çalışanlaradır…
Hülasa bizim sözümüz ortaya ve üzerine alana…
Dolayısıyla da, NAYLON DADAŞLARADIR VESSELAM!
